کالای اساسی تولید می کنی؟ نابجا می کنی!

با سلام وصلوات فراوان و در یک "تصمیم ویژه" دولت معزز پذیرفته که لطفش را از برخی از بازارها دریغ کند و دست از قیمت گذاری خیلی مستقیم بردارد.

در راستای گروه بندی کردن همه چیز، مصوبۀ دولت جدید کالاها را به سه گروه تقسیم کرده است.

گروه اول، کالاهای اساسی است که طبق گفتۀ دولت ارز مرجع می گیرند (که بعد از ماجرای تخصیص ارز به دارو و واردات ماتیک و بیگودی با ارز مربوطه نمی دانم چقدرش شوخی است و چقدرش جدی) همچنان شامل لطف مزید دولت و قیمت گذاری بدون تعارف خواهند بود. شوخی هم ندارد دولت.

گروه  دوم شامل کالاهایی است که مواد اولیه شان ارز مرجع می گیرند و در نتیجه قرار است قیمت گذاری تعارفی بشوند (یعنی غیر مستقیم به تولید کننده قیمت را تعارف کنند تا در رودر بایستی بماند و خودش خودش را مشمول قیمت گذاری کند. این قیمت گذاری تعارفی ترجمۀ غیر رسمی عبارتی است که مسئول محترم عرض نموده اند: "مهم این است که گسترۀ تکالیف و و وظائف را با بهره مندی از ظرفیت بخش خصوصی انجام دهیم و البته جانب مصرف کنندگان را نیز نگاه داریم").

گروه سوم هم که لیاقت قیمت گذاری را نداشته اند بروند دنبال کارشان. دولت فرموده عمراً اگر قیمت بهشان بدهیم که بگذارند روی کالاهای بدرد نخور غیر ضروری شان. فقط از آنجا که نمی خواهیم خیلی بهشان بد بگذرد، و بعلاوه "حذف دولت وسازمان حمایت از بازار" گناه کبیره است که حتی فکرش را هم نباید بکنید، می دهیمشان دست تشکلهای مربوطه که "راساً اقدام به قیمت گذاری کنند" و خودمان با ده هزار بازرس نظرات می کنیم که قیمت گذاری را آن طوری که ما می فرمائیم اجرا کنند.

فقط در این میان مانده ام چرا می زنند توی سر تولید کنندگان کالاهای اساسی و ضروری. اگر یکی آمد و گوشت و تخم مرغ و لبنیات و روغن تولید کرد چه گناهی کرده است که باید همچنان قیمتش را دولت بدهد و ضررش را تولید کننده بکشد. یک دفعه بیایید بگویید تولید کالای اساسی ممنوع و خیال همه را راحت کنید.

در نهایت ما که بخیل نیستیم. انشاالله که درست اجرا می شود. هر چند چشممان خیلی آب نمی خورد و بیشتر احتمال می دهیم که نشود. حتی اگر یک کالا هم از زیر دست دولت بیاید بیرون خوب است. تولید کنندۀ سودجو تولیدش را می کند و مصرف کننده حریص هم می خردش. این طرف راضی و اون طرف راضی (به قول عزیز نسین، مراد خوکه راضی و ننه فاطی راضی، گور بابای اهالی ناراضی ده!)