لطفاً انتخاب بفرمایید
سوال: از میان گزینه های زیر یکی را انتخاب کنید:
الف) هیچ کاری نکنید تا پولی از شما نگیرند
ب) یک نامه بنویسید و پست کنید تا سالی یک میلیون و نود و دو هزار تومان از شما بگیرند
ج) یک نامه بنویسید و پست کنید تا سالی دو میلیون و صد و هشتاد و چهار هزار تومان از شما بگیرند
د) یک نامه بنویسید و پست کنید تا "به صورت دوره ای" سالی دو میلیون و صد و هشتاد و چهار هزار تومان از شما بگیرند (بروید از صاحبش بپرسید این دوره ای یعنی چه)
طبق اخبار منتشر شده، این گزینه ها انتخابهایی هستند که سرپرست یک خانوار چهار نفره در ایران با آنها روبرو است. طبق همین اخبار منتشره، تصمیم گیران مایلند یک ششم افراد گزینۀ "ج" یا "د" یا حداقل "ب" را انتخاب کنند. و قطعاً معرکه خواهد بود اگر این یک ششم افراد آنهایی باشند که پولِ زیادی دلشان را زده و از پول گرفتن خسته شده اند.
این سیاستی است که برای رفع مشکل کمبود بودجۀ هدفمندی یارانه ها برگزیده اند. حکمت بوذرجمهر حکیم برای کشف خطای این سیاست لازم نیست. اگر منتظرید که من توضیحات بیشتری بدهم و مثلاً بر مبنای اصول اقتصادی تشریح کنم که مشکل این سیاست چیست، دارید وقت گرانقدر خودتان را هدر می دهید. به جای آن بروید وبلاگ فریکونومیکس را ببینید که لااقل نکات تازه دارد، مثلاً این نوشته در مورد اثر ثروت بر رفتار آدمها.
به نظر من می‌رسد که دولت از نارضایتی‌های موجود آگاه است و نمی‌خواهد در این مرحله با زور یارانه عده‌ای را قطع کند. چون سرمایه سیاسی‌اش در یکی از پایین‌ترین سطوح تاریخی‌اش است و می‌داند که ممکن است واکنش‌های شدیدی در میان مردم داشته باشد. برای همین دارد با این موضوع بازی و آزمایش می‌کند و یواش یواش این موضوع را مطرح و ذهن‌ها را آماده می‌کند و اوضاع را می‌سنجد و این احتمالن مقدمه‌ای خواهد بود تا در مراحل بعدی که اوضاع از نظر سیاسی بهتر شد رایانه همان یک عده را قطع کند.
این یک توجیهش می‌تواند باشد خلاصه.